Yalnız gecelerin masum delikanlısıyım
Karafeleğin mağlup edilmiş kurbanıyım
Of of sarhoşlara bu millete isyankarım
Yorgunum ben yorgunum beni rahat bırakın
Kapatın şu camları yalnızlığı adadım
Bu gece bir kaleme teslim oldu ellerim .
Boş bir kağıda mahkum oldum .
Mahkumluğumun bitişi ise satırlarımın son harfleriydi.
Bir ses geldi uzaktan ,
Yaaz dedi gardiyan yaz
Söyle !,
Dudaklarını hapsederken gözleriyle seviyordu adeta
Ama hangi çaresizliğin sonucuydu bu
Bir sandal misali çekmiş kendini bir kıyıya rüzgarla karışmış saçları
siyaha bürünmüş deniz
yoksun kalmış maviliğinden
dalgalar vurmuş hayallerine
Lisyantus gibi nazik ve zarifti bakışları
Ne onsuz nefes alabiliyordum ne de yaşayabiliyordum
Gözleriyle severdi beni
Kalbiyle dokunurdu duygularıma
Bir o kadar uzaktı bir o kadarda yakındı aşk rüzgarlarına
Rüzgar estiğinde savrulurdu saçları uzaklara götürürdü beni
Sen misin kalbimi taşa çeviren
Bir daha sana ben gelmeyeceğim
Aşka hürmet etmeyip kaşa savuran
Bir daha seni ben sevmeyeceğim
Bulutlar yükselir hava kararır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!