Yapraklar soluyor, kuruyor binlerce tonluk ağaçların kökleri.
Toprak saçılıyor yerinden, karışıyor keskin ferahlığına havanın.
Zaman paslanıyor vardıkça geçmişten her adım ileriye.
Hayata akış veren sular kaskatı kesiliyor ıssızlık içinde.
Ne yaptık biz! Ne yaptık can veren yağmurlara!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!