Sen gidince bizim dağdan ovadan
Bak meydan kimlere kaldı Ahmedim?
Bir kartaldı uçurdular yuvadan
Bilmiyorum sana noldu Ahmedim
Gür sesinde çınlar gibiydi gökler
Ağladıkça ağlar dağlar höyükler
Seninle gülerdi derdi büyükler
Yokluğun kalbime doldu Ahmedim
Gün yağardı bıyığın her telinde
Bir genç fazla geldi Türkmen elinde
Kükrer idin sazıyın her telinde
Hangi makam seni çaldı Ahmedim
Yanağında tüten ürperen allar
Ne çabuk ayrıldı vatandan yollar
Kaya gölgesinde yatan çakallar
Kaya olmaz ama oldu Ahmedim
Sen ağlarken ağlıyordu mor dağlar
Sen burada yokken virandır bağlar
Şimdi Fırat suyu bir başka çağlar
Kenarında kenger soldu Ahmedim
Mahzuni arzular şimdi gurbeti
Zehir imiş ayrılığın şerbeti
Aslanın yerine koymuşlar iti
Bilmem bunu kimler buldu Ahmedim
Kayıt Tarihi : 5.1.2003 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zehir imiş ayrılığın şerbeti
Aslanın yerine koymuşlar iti
Bilmem bunu kimler buldu Ahmedim
Gerçek bir Halk Ozanı Aşık Mahsuni Şerif mekanı cennet oldun
Saygıyla selamlıyorum nurlar içinde yatsın
Ağasıyla paşasıyla yasayla
Sussun diye zulüm gördü MAHZUNİ
Sazıyla kalemiyle gür sesiyle
Zalimlere fena vurdu MAHZUNİ
Bu ozan ki mazlumların ozanı
Hep yuhladı korumadı ezeni
Barış huzur demokrasi düzeni
Gelsin diye ömür verdi MAHZUNİ
Mayıs ayı kara duman bürüdü
Yeşeren ağaçlar birden kurudu
Ardında binlerce ozan yürüdü
Çilehane dedi durdu MAHZUNİ
Ozanlık özünü ben O’nda gördüm
Taşını okşayıp yüzümü sürdüm
Başucuna varıp tezene vurdum
Sazımın telini gerdi MAHZUNİ
Asker oldu saz dayadı koluna
Kurşun gibi söz boyadı teline
Gün evveli Hacı Bektaş yoluna
Gönül verip yüzün sürdü MAHZUNİ
Dost MAHZUNİ türkülerin atası
Bu insan dostunun yoktu hatası
Deniz’in Engini elbet ötesi
Yeri erişilmez yerdi MAHZUNİ
DENİZ ENGİNİ
TÜM YORUMLAR (4)