Ne cefalar çektin kendi yuvan da Ahmedim
Andıkça adını dile gelir sözlerin dolar gözlerim
Dinledikçe başkaldırmış kelimeleri titrer ellerim
Kendi yuvan da huzur vermediler be Ahmedim...
Söyleseler ne fayda sen yoksun artık Ahmedim
Düşündükçe seni sabahlar olmuyor gecelerim
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta