Ne cefalar çektin kendi yuvan da Ahmedim
Andıkça adını dile gelir sözlerin dolar gözlerim
Dinledikçe başkaldırmış kelimeleri titrer ellerim
Kendi yuvan da huzur vermediler be Ahmedim...
Söyleseler ne fayda sen yoksun artık Ahmedim
Düşündükçe seni sabahlar olmuyor gecelerim
Ne bu gönlüm seni unutuyor ne de avutuyorum
Kendi yuvan da kusur ettiler seni be Ahmedim...
Kayıt Tarihi : 2.5.2014 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!