Hollanda uçağında,
İnişe geçiş anında,
Çakıldılar toprağa…
Üçe bölünmüş uçakta,
Ahmedim, kopan kuyrukta
Sıkışmış, kıpırdanamamakta…
Yarı baygın, hissizken…
Parmakları titrerken…
Annesini aradı, sesine sahip çıkarken…
“Anne uçak düştü! ”
“Ben iyiyim! ”
Sessizlik…
Ahmedim ağır yaralı.
Her tarafı kırık, sarılı.
Omurgası hasarlı…
Yakarışlar feryatta!
Dev yankıları solukta!
Kurtuluşa umutla…
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Sevgi Bilmecesi' adlı şiir kitabımdan 2009.
öldürmeyen allah öldürmez.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (78)