Ben,
Bazen bilip de yapmayan bir GAFİL,
Bazen ümitle şefkatine koşan bir SAKİL.
Bazen gayyalarda dolaşan bir GABİ,
Bazen dönüp de kapını çalan bir SABİ.
Dalarken baharın, serin bir gecesine,
Uykular kaçtı yine kuytu köşelere.
Boğulurken zihnim, düşünce dehlizlerinde,
Rabbim! ürperdim kaldım ben yine bu gece.
Geçiyorken bir an-ı seyyale gibi zaman,
Saat 1.30, gecenin bir yarısı;
Elimde kalem, gönlümde dert elem.
Beynim sisler deryası.
Uzakların soğuk diyarlarında kaybolmuş gibiyim sanki,
Şaşkın, üzgün, dertli ve kederli.
Hatıralarda Kalmak
Hayat; ne olduğunu anlamadan geçip giden bir muamma. Hem çok yavaş,hem çok hızlı aynı anda.
Ve durmaksızın geçip giden hüzün yüklü bir zaman treni bir başka açıdan da.
Neye yanmasınki insan?
İsteyip elde edemediklerine mi?
Elde edip kaybettiklerine mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!