Ahmed'ime Mektup Şiiri - Yunus Öndoğan

Göz koymuşlar ekmeğimize aşımıza
Ali kıran baş kesen kesilmişler başımıza
Dikilerek gavur ordusu gibi karşımıza
Düşmanlık beslerler insana Ahmed'im.

Bir elleri yağda öteki elleri balda
Gözleri sürekli gezer haram malda
Kılıçtan keskin kalemi eline al da
Yaz bunların yüzsüzlüğünü Ahmed'im.

Efendiliği korkaklık sanır bunlar
Sahnede sergilenir bilindik oyunlar
Bunlar kazma, yontulmamış odunlar
Kes selam sabahı bunlarla Ahmed'im

Hepsi yüzsüz, arsız dolu bir tabur
İnsanin sırtında birer yük ve kambur
Allah'tan dileyerek yüzbirbin sabır
Çek bunları tesbih gibi Ahmed'im.

Evvel ahir onun bunun sırtında yükler
Sanırsın babalarından bile büyükler
Bunlar karakter fukarası hödükler
Geçme bunların köprüsünden Ahmedim.

Cehaletle yoğrulmuş bunların mayası
Kafalar taş sanki sarp dağların kayası
Kaybolup gitmiş yüzlerinin hayası
Bunlarda ilim irfan ne gezer Ahmed'im.

Tek bildikleri başlara çorap örmek
Herkesi kendilerine köle görmek
Aklından geçmesin yüzlerine tükürmek
Tükürsen tükürüğüne yazık Ahmed'im...