Ahmed'e Mektup Şiiri - Selami Parlamaz

Hani köyde tarla vardı bir evlek,
satıp aldık; zikzak makine,elek,
anan,değil şalvar,fistan,don,gömlek,
yırtık mendil bulsa yamar Ahmed'im.

memed emmin kanlımızla barıştı,
billahi kol-kola sarmaş dolaştı,
hesap kitap birbirine karıştı,
o da zati çıkar umar Ahmed'im.

Köyden yedi asker gitti bu sene,
güvenip yolladık şoför Hasan'a,
otobüsü devirmiş tepesine,
bir kurtulan Kör'ün Omar Ahmed'im.

Topal dayın gidici,benzi uçuk,
perişan hepsi ev-bark,çoluk,çocuk,
eskimiş ne varsa; çul,çaput,gocuk,
basmışlar döşeğe tomar Ahmed'im.

Ağa acımış dayının uşağa,
haber salmış köye yatıp döşeğe,
iş vermiş köylüye; uyuz eşeğe
sabahtan akşama tımar Ahmed'im.

Üç ay daha harçlık isteme yeter,
tavuk-dana bitti vaziyet beter,
varya ister inan,inanma ister,
ilk sırada eski semer Ahmed'im

Birazda harmana erken gel n'ola,
emmoğlun Yahya kayıp düşmüş göle,
yavuklun verem,ha öldü-ha öle,
bu iş anasını emer Ahmed'im.

selami PARLAMAZ