Vardır külli şeye sebep
Destur ya sahibel meydan
Mutlak ilmin başı edep
Destur ya sahibel meydan
Bu fani dünyaya kandım
Dünyada doğayı ekrana koyduk
Bülbüle kafiye güller kalmadı
Şehirler kurarken canlıyı kovduk
Kuşlara konacak dallar kalmadı
Bu sevda acayip haldir
Dil söyledi ben ağladım
Yalnız ilim kıyli kâldir
Hal söyledi ben ağladım
Kerem et gani Subhanım
Hasretlik içerimde iyi olmaz yaradır
Gençlikten bu yaşıma dinmeyen sızı kaldı
Böyle sitemim ahım O muhannet yâredir
Umutlarım gönlümde bilinmez gizi kaldı
Erken yaşta bağladın neydi benim günahım
Gel beyan edeyim derdimi sana
Sar yaralarımı yar diye diye
Gönül viranede gam yükü bana
Harabat zihinde var diye diye
Aşık olan neyler tutmuşsa eli
Mürşide bende olmayan
Ben derviş oldum diyemez
Cihadı ekber kılmayan
Takva libasın giyemez
İsyankar yalnızlığım kaçınılmaz hüzündür
Öylesine bir hazan ruhsal düzlem diyorum
Beni divane eden o esrarlı yüzündür
Gözlerimi mühürler ah bu özlem diyorum
Nefes verdin temiz toprak
Doğum ölüm arasında
Solar insan döker yaprak
Durur ecel sırasında
Şu gizli gam sırrı açar
Zarif latif güzel bakmaz beriye
Hayalde düşümde benzer huriye
Ruhun feryadını duymazsa bile
Sevdadan vaz geçip dönmem geriye
Hicran ateşiyle yanıyor canım
Türlü hayal kurar gezer
Dört bacının dört Ayşe’si
Zanneder dünyayı sezer
Dört bacının dört Ayşe’si
Gel bunları onlara sor
Ayhan Sağır Abim Şiirlerinizi Okudum Birtanesini Beğendim Gayet Güzel Şiirler Yazmışsınız Şiirlerinizde Şairliğinizde Başarıların Devamını Diliyorum Size Zahmet Sizde Benim Şiirlerimi Okuyup Değerlendirip Antolojiden Takip Ederseniz Ben Birde Şiirlerime Yorum Yaparsanız Ben Ben Çok Çok Sevineceğim S ...