Hasretten eskiyen prangaları,
Mahpuslarda Ahmed Arif taşıdı.
Özlemin açtığı tüm yaraları,
Kalemiyle Ahmed Arif kaşıdı.
Umut yaydı hayal ile düş ile,
Haber saldı gökte uçan kuş ile.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Maalesef bulunmuyor Nevzat Bey...
Hele Ahmet Arif gibiler...
Saygıyla, rahmetle anıyorum sayenizde..
Tebrikler vefalı şahsınıza...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta