Hasretten eskiyen prangaları,
Mahpuslarda Ahmed Arif taşıdı.
Özlemin açtığı tüm yaraları,
Kalemiyle Ahmed Arif kaşıdı.
Umut yaydı hayal ile düş ile,
Haber saldı gökte uçan kuş ile.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Maalesef bulunmuyor Nevzat Bey...
Hele Ahmet Arif gibiler...
Saygıyla, rahmetle anıyorum sayenizde..
Tebrikler vefalı şahsınıza...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta