Yüreğimin ıssız çöllerinde esen bir rüzgar uğultusu gibidir bende adın
Yalnızken bile söylemekten,söyleyip incitmekten korkuyorum
Her harfinde ayrı bir titreme alır beni baştan ayağa
Her hecesinde ne hoş ezgiler fısıldar kulağıma
Ayazı vurur derinden derinden isminin ilk hecesi
Ortasında okşar ruhumu serin bir ilk bahar akşamı gibi
Ardından yapraklar döken son bahar ağaçlarını andırır gibi
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta