Yüreğimin ıssız çöllerinde esen bir rüzgar uğultusu gibidir bende adın
Yalnızken bile söylemekten,söyleyip incitmekten korkuyorum
Her harfinde ayrı bir titreme alır beni baştan ayağa
Her hecesinde ne hoş ezgiler fısıldar kulağıma
Ayazı vurur derinden derinden isminin ilk hecesi
Ortasında okşar ruhumu serin bir ilk bahar akşamı gibi
Ardından yapraklar döken son bahar ağaçlarını andırır gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
