Ahmaklıktır Burjuvazi Şiiri - Tunç Ziya ...

İşin doğrusu, hak'tan evlâ,
Türkünün öyküsü nağmeden alâ.
Hor görmek insanın ayıbı,
Kör kütüktür bilmez layıkıyla paylaşmayı .

Kimbilir değerini sağlığın afiyetin,
Etiket, barkod verir mi tadını yaşamanın,
Özüne gölge düşürmeden çalışanın,
Hesabı çay simit olur mu şaşkın.

Servet birikirken bir tarafta,
Terazinin bir kesesi hep yukarda,
Ağır gelen revadır sanma halka,
Yoksulluk yasaktır bengü yazıtta.

Beylik hevesiyle kul etmem kendime kimseyi,
Yöneten de yönetilen de ister ekmeği.
Çaresi var paylaşmayı bilene merhameti,
Törenin özü mahremiyettir emanetin ehli.

Kirletmeyip çevreyi temiz hava soludukça,
Nice ormanlar yetiştirilir kara toprakta,
Tüccar cenneti takas edebilir israfla,
Alışverişe çıkan müşteri olmayabilir pazarda.

Akan çay, dere, nehir yeryüzünün kanı,
Ahırdaki kurttan fenadır petrol piyasası.
Gidermezya sonuçta susuzluğu kuraklık,
Bildiğim kadarıyla zenginlik değil fukaralık.

Ey âşık; sen hep serenat yapadurdun,
Bu değildi ödevin yüzyıllar önce unuttun,
Yurdunun hangi yarasına merhem oldun,
Doğal güzellikleri bile kendinden soğuttun.

Şaşkın âşık para, kadın, makam peşinde,
Besmele çekse helal denmez şirk etine.
Derebeyi olmaktan öteye geçmiyor hayalî,
Din, vatan, millet, devlet, alet eder rüşvetine hepsini.

Yüksek maaş zaafiyet verirmiş insana,
Bu yüzden asgariymiş ücret gel de anla.
Altın gümüş değerli, sorsan ıstırap tedâvi,
Esaretin olduğu yerde özgürlük ucuz işçi!

Ahmaklıktır burjuvazi herkes akıllı olcak diye bir şey yok,
Biz de çok delirdik zamanında hafızın kendine hayrı yok.
İnsanın yoktur elbet şuurundan başka ıslah edeceği,
Dünya değişmez yoksa herkesin derdi kendi menfaati.