Ahmaklık Şiiri - Yusuf İstif

Sahilde doğan güneşe stem ederken, tüm seçeneklerin tükendiğini hissedip kararsızlığa kapılma ahmaklığındayım bu günde. Tek seçeneğinin, tanrıdan tek duanın elinden kayıp gidişini bilerek umutsuzca bekleme ahmaklığındayım. Ardı ardına geçen günlerde tek bir an nefes alamama ahmaklığındayım. Ölümün adım adım yaklaştığı bu saatlerde kaçmak bile istememe ahmaklığındayım. Tüm yıllarımı, aylarımı, günlerimin bomboş geçtiğini hissetmek ahmaklığında uçsuz bucaksız, masmavi okyanusun ortasındaki bir yeni doğan gibiyim. Kanatları sırılsıklam bir kuş gibi umutsuzca çırpınıyorum. Ölümün uzay sessizliğinde senin o müthiş ses tonunu duyuyorum ve bir kez daha ahmaklığıma küfürler ediyorum. Tüm iyi dileklerimi senin için kullandığım için pişmanlık duymadan ölümden zevk alıyorum. Gözlerimin yavaşça kararmasına aldırmadan senin hayalinle mutlu oluyorum. Bir anda hayalin gidiyor ve sesin kesiliyor ve ben bir kez daha ahmaklığıma yanıyorum...