Habersiziz ülkeden, cennet gibi vatandan,
Daha zararlıyız, esrar eroin satandan,
Yiyip içip şişerken, bol keseden atandan
Farkımız yok uzanıp yan gelip’de yatandan.
Felekten gece çalmak yegane uğraşımız,
Açılmaya hep hazır, beldeki kuşağımız,
İsteriz tüm dünya olsun bizim uşağımız,
Kimler düşer kimler, açık her an kucağımız.
Umrumuzda mı Alem? , bir kibritle yakarız,
Cemaat söndürürken, biz seyrine bakarız,
Akla gelmez işlere, methiyeler yazarız,
Aydınlıktan ürkerek, karanlıkta yaşarız,
Unutmuşuz minneti, nerde kaldı insanlık,
Sahipsiz kabre bile,düşünmeden atladık,
Olmadık iz peşinde, ömrümüz bir hamallık,
Zeka ile beraber, muhakkak var ahmaklık,
Ne anlarız vatandan, toprağından taşından,
Yemesini biliriz, pişirilmiş aşından
Çıkar elde ederiz, şehitlerin naşından,
Anlamayız bir türlü Cihan’ın göz yaşından.
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deprem olduğunda sanırım kayan sadece fay hattı değil bir nebze sahip olduğumuz insani duygulardı...Bence yaptığım bu tahlil o pencereleri kapatmak adına idi.
Pozitif bakmanın modalaştığı bu düzlemde eksiye giderken bundan bahsetmekle ne yapmaya çalışıyoruz sence?!!
Şiirleri tartişma yeri mi burası yoksa içeriğindeki konuları tahlil etmek mi:)
Sevgiyle kal e mi)))
TÜM YORUMLAR (2)