Ahmaklar Şiiri - Serkan Gebel

Birde bunlar türedi başımıza ne idüğü belirsiz zevatlar,
Kadına tapılmaz ey insanlığın dışına çıkmış mahluklar,
Adam gibi sevemezler, göz boyamaya nefsle oynarlar,
Allah'a tapmayı cehalet nitelerler, bin beterini yaparlar.

Ya o küçük dağları yaratan acizliğe bulanmış kadınlar,
İnanılan 20 yıl, devamında bir o kadar başrol bulurlar,
Sonrası başlar kendini adayış, o endamlı geri adımlar,
Kulsuz tanrı misali çarklı ayaklar yere basmaya başlar.

Nefsini bilen Rabbini bilir buyurur Rahman, anlamazlar,
Sonlu vaktin varlığını bilmeden, ilah olmaya soyunurlar,
Paçalardan akar insanlığın pespayeliği yine utanmazlar,
Yaratan var, bilene O asıl yar, arayıp bulamaz ahmaklar.