Ahmak Kimdir Şiiri - Nevzat Dağlı

Ahmak, ahmaklıktan yararlar umar,
Güçlünün kölesi olandır ahmak.
Kumarbaz, ahmakla oynuyor kumar,
Yenilip ortada kalandır ahmak.

Açıkgöz enayi dersek de olur,
Salak, gafil, garip görsek de olur.
Acıyıp yanında dursak da olur,
Ağlanacak hale gülendir ahmak.

Öküzün altında buzağı arar,
Üstüne bastığı tuzağı arar.
Yakınına gelir uzağı arar,
Kendini akıllı bilendir ahmak.

Demokrasi sevmez has kralcıdır,
Serbestlik istemez, hep daralcıdır.
Emire yatkındır, çok kuralcıdır,
Zorbadan talimat alandır ahmak.

Bir tek ot deveyi yardan uçuran,
Bir küçük hevestir zehir içiren.
Bir basit hatadır kırıp, göçüren.
Gidip belasını bulandır ahmak.

Aklı kullanmaya üşenir ahmak,
Rakibe küfürler döşenir ahmak.
Burnu sürtüldükçe aşınır ahmak,
Kendi kendisini silendir ahmak.

Yolunu bilinçli seçmiş gibidir,
Sırat köprüsünü geçmiş gibidir.
Uçurumdan atlar, uçmuş gibidir,
Kendini boşluğa salandır ahmak.

Nevzat ahmak ise Kemal olamaz,
İyiye, doğruya temel olamaz.
Ahmaklıktan kötü emel olamaz,
Halkın yarınını çalandır ahmak.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat