Ahmak Kafam Şiiri - Feyzi Kanra

Söylüyorlar anlamıyorsun
Okuyorlar dinlemiyorsun
Oku diyorlar kaçıyorsun
Behey ahmak kafam
O zaman kendine bak.
Kendinden al dersini,
Madem bırak gerisini.
Eşyayı yapıyorsun
Bir güzel kullanıyorsun
Solarsa boyuyor,
Yine kullanıyırsun.
İçi çürüyünce ne yapıyorsun?
Boyasanda tutmuyor,
Fırlatıp atıyorsun
Ateşte yakıyorsun.
Sen kendin tabiatsın,
Kabahati ona at.
Güler sana tabiat.
Ah ahmak kafam.
Tabiat yetmedi,
Adaletin bu mu Allah diye
Sızlanıyorsun.
Sen kendine sızlan,
Aslında kendine sızlanıyorsun.
Ey ahmak kafam sen
Kendine bak.
Bağırma ona buna
Hani adalet diye ahmak.
Çürütme içini,
Dışında için gibi olsun.

27.4.2009 feyzi kanra