Koşarken sana tabanı delik ayakkabılarımla
Ensemden içeri girerdi buz gibi ter.
Ama merak etme hasta etmezdi,
sarılınca sana kırk çeşit çiçek kokusu gelirdi burnuma.
Şifa diye dağ bayırdan toplananlardan
Sonra sen gittin, yeni ayakkabılar aldım kendime, bir de yemin ettim terlememeye.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta