Ahmak Gönül Şiiri - Eyup Şahan

Hasret gönül güneşine,
Aklım ermiyor işine,
Düşer güzeller peşine,
Yorar beni ahmak gönül.

Bilmiyor engini düzü,
Ela göze yanar özü.
Çevirir bana yüzü,
Kırar beni ahmak gönül.

Ak gerdanlar eder tesir,
Benlerinde bulur kusur.
Köle pazarında esir,
Görür beni ahmak gönül.

Görürse kınalı eli,
Bayılıyor bu zır deli,
Böyle değildi evveli,
Sorar beni ahmak gönül.

Bence aklını yitirdi,
Beni yıldırdı bitirdi.
Derdimi bine yetirdi,
Sürür beni ahmak gönül.

Eyüp’ün sabrına erdim,
Postu bir köşeye serdim,
Artık inzivaya girdim,
Yerer beni ahmak gönül.

Eyüp Şahan
Ankara 7.9.2002