Ahmak Gönlüm Şiiri - Murat Gezici

Ne dünyaymış be!
Sen gidince nasıl da değişti…
Ne dost ne arkadaşmış be!
Dünyam değişince onlar bile
Kahpeleşti…

Değil işte,
Herkes bir değil…
Ne zaman bir eder yakınını
Ne bir selam var eder
Dengi bulunmaz sevdanı…
Ne yapsan elin boş dönersin…
Yolda kaybedersin en yakınını…

Şimdiki aşklar deyip geçiyorsun
Şimdiki dostlar deyip geçiyorsun
Bil ki senden gelenler hep yalan imiş
Görüyorsun biliyorsun ama anlamıyorsun.

A benim ahmak gönlüm
Hem bir ettin kan ile kardeşini
A benim deli gönlüm
Nasıl tuttun dost diye elini
A benim zırva gönlüm
Nasıl bildin de bilmediler kıymetini…
A benim virane gönlüm
Kimlere seyran oldun da
Bilmediler halini….
A benim bahtı kara gönlüm…
A benim güneşi batık gönlüm..
A benim içi yanık gönlüm..
A benim içi mezar gönlüm…
A benim ahmak gönlüm..
Kimleri dost diye tuttun da
Yattıkları mezardan kalkmadılar geri…

24 TEMMUZ 2018