Ahmak Şiiri - Muammer Bilim

Bilgine demişler ki, hazırlan gideceksin!
Nereye diyeceksin? ..

Nereye olacak ki, idam edileceksin,
Cezanı çekeceksin...

O da 'Ey Tanrım! ' demiş, sana binlerce şükür,
Hem de sonsuz teşekkür...

Sandım ki gideceğim gönülsüz bir ahmağa,
Nasihatler etmeye...

Sevincinden secdeye kapanarak Allah'a,
Başlamış hamdetmeye.

O kutlu nefesiyle ölüyü diriltirken,
Nice kör gözler açan...

İsa Nebi değil mi, tabana kuvvet derken,
Gelen ahmaktan kaçan?

Dedi: Hak'kın esrarı o ismi azam ile,
Nice kör gözler açtım.

Baktım ki kâr etmiyor ismi azamı bile,
Tek çarem kaldı, kaçtım.

Allah'ın kahrındandır biliniz ki ahmaklık,
Etmeyin kahramanlık.

Ahmakların geçtiği cadde ya da sokaktan,
Sakın adım atmaktan!

Kendileri gitse de, kokuları sinermiş,
Kalbe illet inermiş.

Siz ey ince ruhlular! Kaçın, kaçın ahmaktan!
Korkun yakalanmaktan!

İlmi varmış, çok bilirmiş deyip de aldanmayın!
İnsan sanıp kanmayın!

Aşk haramdır onlara, haramîdir cümlesi,
Budur sözün cümlesi...

Gözü, gönlü karartır ahmağın adı bile,
Aman gelmesin dile!

Yolu, meclisimizden uzak gitsin vesselâm,
Gönlü hoşlara selâm!