Ahmak Şiiri - Ramazan Kılıç

Zincirleme kurar kazanır kâr da,
İşçisi çalışır yıllardır darda,
Hani müslümanlık insanlık var da,
Bir de çok şükür der rahatlar ahmak.

Bilenler konuşmaz, anlayan suskun,
İnsanoğlu nankör paraya düşkün,
Vay be Ademoğlu ne kadar pişkin,
Müslümanım diye gerilir ahmak.

Binalar dikilir villa yapılır,
Az çok faiz ile her gün satılır,
Gariban kiracı her yıl atılır,
Bazen iblis ile görüşür ahmak.

Sömürmeyi meslek zanaat edinmiş,
Onu ırgalamaz imanmış, dinmiş,
Onca mal mülk para servet edinmiş,
Bir tek kefenini götürür ahmak.

Kardeşi kardeşe düşürmüş para,
Vallahi kangren sanma ki yara,
Sevmesi, selamı hepsi numara,
Paranın gücüne inanır ahmak.

Zalimin zulümü böyle azarmış,
Allah kul azarsa bela yazarmış,
Ne utanmış ne de yüzü kızarmış,
Soyunu sopunu unutmuş ahmak.

Bankadan yatır dan para dilenmiş,
Ne de çok bilirmiş ne de bilenmiş,
Beleş mezar bulsa hemen ölen miş,
Kendini iblise eğitmiş ahmak.

İnsanoğlu türlü huya belenmiş,
Kötü olsa bile yola gelenmiş,
Ya seksende ya doksanda ölen miş,
Bir gün kulağına denilir ahmak.

İnsan olmak çile zahmet yoludur,
Unutma ki insan Allah kuludur,
Her kulun gönlünde sevgi doludur,
Nefsine iblise inanır ahmak.

Çetin azap var ya kul hakkıdır kul,
İster her gün aç kal, ister her gün bul,
Dünya var ya ,bir imtihan ,yeryüzü okul,
Bunu bilmeyenler ahmaktır ahmak.

Ramazanım sen vur nefsi alnından,
Zerreyi kaybetme ha imanından,
Ne çıkar ki kulsun , şöhret şanından,
Kibirli Cennete giremez ahmak.

12 12 2016
Ramazan KILIÇ