DNA’sını Allah’tan
Gıdasını topraktan
Suyunu buluttan alan
Ahlat ağacım!
Sen,
otuz yıldır bahçemi süsleyen,
bâkir doğanın bir nişanesiydin
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
İnsanın bir ağaca,bir kediye bir köpeğe yada bir başka canlıya bağlanması ve onun için sevinip üzülmesi ne kadarca insani bir duygu...
Sağol ey yitirdiğimiz güzellikleri hatırlatan,insanî değerleri sıradan olaylarda,doğada,iletişimde, yaklaşımda arayan ve bulduğunda da bir cevher bulmuş madenci sevinci yaşayan dost.Sağlıklı olasın çok yaşayasın...
ben çok sevdim...ne güzel, dedim....çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta