DNA’sını Allah’tan
Gıdasını topraktan
Suyunu buluttan alan
Ahlat ağacım!
Sen,
otuz yıldır bahçemi süsleyen,
bâkir doğanın bir nişanesiydin
Korktuğum başıma geldi!
Bu haziran ayında
küçücük ahlatlar taşıyan bütün dalların
kansere yakalanmış bir insan gibi
birdenbire kuruyuverdi.
"0lur böyle şeyler" dediler
"İklim değişikliğindendir "dediler
Gönlüme serin sular serptiler!
Ama içimdeki kuşkuyu silemediler
Ne ettilerse ettiler
seni, gözlerimin önünde,
kül olan ormanlarım gibi katlettiler..
Artık sen
kendi kendine yıkılıncaya kadar..
kuru dallarına ağıtlar yakan
serçelerle birlikte
sana baktıkça üzüleceğim.
ve senin
ahlatlarla dolu bol dikenli
yemyeşil dallarını özleyeceğim.
..…….***..…..
Kayıt Tarihi : 13.9.2008 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin içinde 30 Haziran.2008…Yayla Tatil Köyü-Saros
Sağol ey yitirdiğimiz güzellikleri hatırlatan,insanî değerleri sıradan olaylarda,doğada,iletişimde, yaklaşımda arayan ve bulduğunda da bir cevher bulmuş madenci sevinci yaşayan dost.Sağlıklı olasın çok yaşayasın...
TÜM YORUMLAR (2)