Ahlaksız Şiiri - Evrim Evrensel

Hangi ağzı ile soframda lokma,
Yedi,içti, durdu, yuttu, ahlaksız.
Çömdüğü sofraya nankörce bakma,
Huy edinmiş meğer, etti ahlaksız.

Her yol mübah olmuş,özde ahlaksız,
Çapsız olan kalır, adsız ve namsız,
Mahlas bir onurdur, ondan mahlassız,
Onsuz, Şusuz, busuz, it'di ahlaksız.

Bedava yaşamak, alışkanlığı,
Emek vermez, yoktur, çalışkanlığı,
Ahlakı ham kalmış, kem düşkünlüğü,
Asalaktı, pire, bit'ti ahlaksız.

Beleşi bulunca dört nala uçar,
Yediği tabağa tükürür kaçar,
Şerre, kötülüğe kapısın açar,
Tepe takla olup gitti ahlaksız.

Ozan geçiniyor, bak dümbeleğe,
Kara çalar durur, kadın Meleğe,
Böyleleri gelir, hama keleğe,
Üç Beş para, pula, fit'ti ahlaksız.

Gidip banar, kendi, pisliğe,boka,
Boşa dememişler, men dakka dukka,
Evrim Evrensel'im bırak sen Hakka,
İflah olmaz sene sitin ahlaksız.