Ahlakın Gideceği Ana İsyan

Bir cehennem ateşi var yüreğimde
Sevginin meşakatli ellerinden kaçıyorum
Öfkeyle uyanıyorum dünyaya
Açıp ellerimi duaya durmak isterken tanrıya
Şimdi ben küfre duruyorum,
Suskunluğuna insanın...

Bir cehennem ateşi var yüreğim de
Kaçıyorum nasırlı emeğimden,
Yakıyorum içimdeki yaşamsal duyguları,
Kopmak isterken bağlanmış zincirlerimden
Pranga şakırdaması var yüreğimde.
Cehennem ateşi var yüreğim de,
Gün yüzüne çıkarmak isterken benliğimi
Batırıyorum yaşamı taşıyan gemileri mi.

Bir cehennem ateşi var yüreğimde
Söndürüyorum içimdeki aydınlık ışıkları
Bırakıyorum kendimi karanlığın kollarına
Varsın karartsın bütün kanımı
Varsın boğsun nefesimi mahzeninde
Şah damarımdan sızıp beynime aksın Karanlığın ölüm hücreleri.
Biz birlikte vardık ya
Sen yoksan
Ölüm ferman buyurmuştur *bize* zaten...

Cehennem kokusu var yüreğimde
Kâbus sanıp güne uyanırken
Gidişin yakıyor içimdeki cennetliği.
Açıp ruhumda bakmak isterken varlığına
Yokluğun sürüklüyor beni ölüm kıyılarına...

Hayaller sürgün
Düşler mülteci ve durgun gidişinle,
Yağmur,kaf dağının ardındaki hayal oldu içimde...
Kar desen kara kara düşer yüreğime....
Rüzgâr,zehir-zemberek estirir nefesime
Ve ruhum cehennem kokusu taşıyor...
Yokluğun,katilidir içimdeki insanın,
Irak oluşun,isyanıdır içinde ki tanrının
Ve ruhumda ki iblisin gün yüzüne vurmasıdır,gidişin
Sen varken yaşamdım
Sen yoksan yaşamin katili
*Biz*dik yaşam olan
Sen yoksan *biz*yokuz...

Sen yoksan aşkın boynu bükük
Öfkenin alnı diktir...
Sen yoksan,sevginin dili kesik
Nefrettir dili pektir...
Sen yoksan,içimdeki tanrı ölü
Ve yaşayan iblistir...

Sen varsan ben varlık
Yoksan işte yokluğum
Ve cehennem kokusu taşırım yüreğimde...