İnsan olmayan yerde Şiiri - Celal Işık

İnsan olmayan yerde,
Hani insanlık nerde
Kime onur ne lazım,
İnsanlık yoksa serde.

Bak utanmaz adama ,
Doymak bilmez harama,
Bu ahlaksız güruhta,
Sen din iman arama.

Geçmişi fukaradır,
Bu gün yüzü karadır,
Şu din tüccarlarının,
Tanrıları paradır

Kirletilir nehirler,
Katledilir şehirler,
Rant düşmandır yeşile ,
Demir beton dökerler

Uyansan can uyansan,
Sen sürüden ayrıl san
Aşarsın her engeli,
Bir kendine güven sen.

Oku dünyayı öğren,
Değiştirmeyi öğren,
Şu savaşan dünyada,
Sen barışmayı öğren

Anla kimin bu devlet,
Ne kadar var adalet,
Öğren kimin elinde,
Bu mülkiyet bu servet.

Emeği sömürüyor,
Doğayı kemiriyor,
Sermayenin bu çarkı,
Göz yaşınla dönüyor.

Bunca dert bunca keder,
Sanma ki bu bir kader,
Sen hiç bir şey yapmazsan,
Bu düzen sürer gider.

Zulüm devleti sönsün,
Bu kan göz yaşı dinsin,
Tüm dünya çocukları,
Barış ile büyüsün.