Ahkam Şiiri - Chat Gpy

Bundan mütevellit tüm kuvvet ve maneviyat gerektiren
Koşulsuz şartsız her iyiliğini ve yardımını esirge benden.

Daimi yaşantımızda gerekmedikçe konuşmayalım saatlerce,
Kısa açık ve öz olsun tüm hasret gidermelerimiz.

Ben söylemedikçe öpme beni, korkmadıkça sarılma,
Acil olmadıkça arama, zorda kalmadıkça adımı anma.

Süprizler istemem, gözüm huzuru arıyor artık, eskisi gibi değilim inan. Kabul. Kolay olmadı değişmem, kırması hiç kolay olmadı umut prangasını benden,
Ve biliyorum eksildikçe umutlarım yerini dolduracak bir iskelet gibi alışkanlıklarım...

Biliyorum ki sesini duymak bana iyi gelmeyecek, gözlerinin yeşili kararlarımı değiştirmek adına itecek beni uçurumlardan.
Üstelik öylesine cılız bir rüzgar eşliğinde itecek ki, sen bunu intihar zannedeceksin.

Dans etmeyelim artık, iyisi mi mevsimler görmesin yan yana bizi.
Ne sen benim ateşimden kalan yadigar külleri yut,
Ne de ben senin duvarından kalan kırılmış camlarda dans edeyim.

Dinlemeyelim. Ne piyano, ne keman... ayrı ayrı yaşayalım hüzün ve zevklerimizi.
İdeallerimizi idam etmeyelim biraz daha bulmak için ölü bedenlerimizde sevgiyi.
Yine dudak payına gelince ayrılıkla bir kez daha, bir kez daha,
Ve bir kez daha.. denemeyelim.
Onu "Hadi gel" diye çağırıp her vazgeçtiğimizde artık öldürmeyelim.

Aramayalım bir harami gibi birbirimizin bedenlerine saklanmış, kaybolmuş, azalmış aşkı...
Bulursak da insanlık giysisini giydirip onu ilk maddelere saklayalım.

Kolay olmadı. Diktiğini sökmek, kendime kıyıp kesmek...
İnançlarımı, huylarımı, düşüncelerimi kırıp geçmek. Kolay olmadı.
Ama bunları kırıp geçtiysen sen gün ve gün
Zaman zırhını kuşanıp sinir adlı kılıcı alarak,
Bana da yakışır daimi bir uyku,
İntihar süsü verilmiş cinayetler kefenini giyip bilinmeyen bir sonsuzluğa uzanmak.

Bak, hiçbir şeyim yok. Belki hiç olmadı.
Korkmuyorum bu yüzden bilinmezlikten,
Ne kadar korksa da etrafımdakiler benim için kendime doğruları yanlışlar arasından seçmek adına; ben korkmuyorum anla.

Artık daha az korkutur oldu beni bilinmezlik.
Sevgi, tutku, alışkanlık, aşk, zaman ve yalnızlık denilen mahşer atlılarından.
Korkarım bir gün daha senin yanında ilk günkü gibi gözlerimde umut ve ışıklarla kalmaktan.

Varsın olsun yolum yokuş...