Ahit Şiiri - Zeynep Beşen

Beni sen çağırdın ,

O ses gelmez

Söz okunmaz yerlerden ..

Sevgilim,

Bilirsin bu eski ahitlerin en eski  yöntemi..

....Merhaba ...

Şimdi sana ne vakit baksam

Hangi vakit aklımın eteklerin de gezsen

Davetli davetsiz haliyle

Kronik bir sevgi kendini yeniliyor her an ,

Hani ,tutunca ele gelmeyen

Kırık mihraplarin uğultusu makamın da .

Seviniyorum  bu hale ,hiç kusura bakma.

Uzun vadeli,

Geri ödemesiz bir sevinç satın aldım ,

O aklımı ay'a atan gözlerinden .

Bilemiyorum işte mutluyum  .

Kırık bir örtü bu aramız da ki

Ve saçaklarindan sızıyor yaşamak.

Bu ağrısal yalanlardan uyanınca

Beni sana anlatirken hiç zorlanmadim

Bunu da biraz ölümlü olmama bağlıyorum

Insanın kıyameti bir sonra ki nefesine çakılı

Bunu biliyorum

Pişman bir ölü gibi durmak istemiyorum mezarda .

Gözümün karalığı bundan biraz da ..

Banka reklamları kadar ,

Romantik olan bu dünya da ,

Ne istediğini bilmeyenlerin ağrısın da

Ne istediğini bilenin sevinci var aslim da..

Bir yanı kırık değil hislerimin ,

Zifiri karanlıklar kadar huzurlu,

Sessiz ortamlar kadar sakinim .

Seni aramadım ama

Bulduğumu da sevindim .