Ahıskam... Şiiri - Yusuf Mansız

Ağır yüke amal has yürümüyor
Soğuktan aç karnı taşı çatlatır
Türküler yakıyor bak üşümüyor
Maniler dizer saz başı patlatır

Ahıskalı aşık derdin dökende
Yürürüm gurbete hasrete sarın
Karanlık basıyor ferin sökende
Acıdan haykırma arasta kalın

Ayaz beter yakar sinemi haşlar
Mogarit köyünde yıkılmış mazim
Analar ağlamış dinmiyor yaşlar
Kefenlere nisbet sarılmış halim

Yeşillenmiş meyve kalır dalında
Geriye bakışa başım dayanmaz
Kalbimde demlenir tanır safında
Ağlarım ilime yaram kapanmaz

Hinkal at ocağa seyhattir ninem
Yürekte söner mi bulursa sulak
Ah çeker destanı bedirdir dedem
Mavi gözlerinde dursun şorbulak

Susmuyor ağıtlar ağlıyor çınar
Taşları vuslata bağlar şahikam
Dünyaya dağıldı gürleşir pınar
Türkiyem biliyor çağlar ahıskam

Yusuf Mansız