Ahiretten Davet var! Şiiri - Cihat Şahin

Ahirete çağırır, sabah akşam salalar!
Müminleri ağırlar, gök katında alalar.
Münkirleri bekliyor; narla dolu çukurlar,
Sebep ora gitmeye, musibetler, belalar!

Feryat çıksa ayyuka; kulak tıkar şu küre!
Ölen fasık, facirse; arkasından tüküre!
Mümin görse ölümü; gülerek eder davet,
Sürur ile yönelir; gönderene şükür’e.

Rahme benzer şu cihan; ahirete kıyasla!
Mümkün ise zindanı, gel cennetle kıyasla!
Çok şey yalnız Sureten, benzer arzi olana,
Hakikatte lezzetler, ayni değildir asla.

Havsalaya sığmıyor, ona keza azaplar!
Dönmüş türlü belaya; tüm ilahi gadaplar!
Sorar orda melekler; ehl-i fısk ve fücura;
Gelmedi mi mevladan, size dini adaplar?

Dönmek için dünyaya, diller döker münkirler!
Söz verirler bir daha, olmaz diye şu kirler(!)
Der melekler onlara; “heyhat artık çok geçtir! ”
“Sonsuza dek burada, kalın mücrim, hakirler! ”

Müminlere cennette; selam vardır hep selam!
Sarf edilir onlara, Kevser misal hoş kelam!
Her nimetin en hoşu, ikram olur durmadan,
Yok, onlara ebedi; ne üzüntü ne alam!

Sevkiyat var uhraya, minareler ilanda!
Gidenlerde korku var, keder hâkim kalanda!
Ümit dolu müminler, rahmet umar Rahmandan!
Döner nevir dehşetten, hakka hasım olanda.

Affet bizi ey Rabbim; bir gün ecel gelmeden!
Kıl muttaki ve muhlis, zaman dolup ölmeden!
Son nefeste şaşırtıp, şu dilleri etme lal!
İmanımız kavi kıl, emanetin almadan!

Cihat ŞAHİN
04.06.2010-İZMİR