Onca yara'm yetmezmiş gibi en büyüğünü açıyorsun umursamadan
Elim kolum bağlı,biçareyim
"En kıymetli yaramdır" deyip yokluğunu doluyorum etrafına
Elden birşey gelmiyor ya; işte en çok buna sızlıyor yüreğim
Yatalak bir hasta gibisin beynimde
Yine de bakma bana öyle
Dört oda bir salon yalnızlığımın her duvarında asılı hüzünlerimle
Gece gündüz demeden özlemin düştükçe içime
Lal olmuş diller bile aşka geliyor; istese de, istemese de
Yokluğunun kaçıncı gecesi bu bilmem ki...?
Saymaktan usandım
Hele umursamazlığın yok mu...?
İnsanlığımdan utandım
Sızıyor,dökülüp saçılıyorum sensiz geceye
Her zaman ki gibi bakışlarım ıslanıyor ardın sıra,öylece
Oysa ne çok istiyorum son nefesimi vermeyi
Bu dünyada eremediğim muradına ahirette ermeyi.
UNUT diye gidenlerin UMUT diye geri döndüğünü gördüm ben...
Oysa ki canın istediği zaman yaşanacak bir şey değil aşk...
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
