Ahirette Kavuşmak Var Sonunda

Sen geçerken aklımdan,
Şarkılar kesilir orta yerinden.
Yokluğunun içindeki varlığına
Bir nefeste iki nefes çekiyorum;
Biri sana, biri bana.
Yüreğimdeki denizi sağarken kirpiklerim,
Yıldızlarım ışığını kapatır saygısından.
Çiçekler bile boynunu bükerken susuzluktan;
Ağzı kulaklarında olanlara kızıyorum çokça.
Harfler ufalanırken kelamımda,
Cenneti ayakları altında gördüğüm
Bir tek anne kelimesi bütün kalıyor dilimde.
Ardından binlerce kez ölüşlerimi
Gözyaşlarıma sarıp defnediyorum ardından.
Alışmak diye bir şey daha var,
İşte ben o zamanı bekliyorum sabırla.
Bu acı çok ağır geliyor anne,
Bir tek sevgin kalsın bende.
Nasıl olsa,
Ahirette kavuşmak var sonunda.