Ahirete Kadar Clara...

Bir yağmur sabahıydı,
Gözlerim çiselenmiş hasretinle,
Toprak kokusu gensizimi yakıyor,
Ellerim tutkusunu arıyor,
Bir özgünlük hüznü benimkisi,
Bardaktan boşalırcasına gözyaşı,
Mazisi yakılan kalemler gibi,
Kaldırım taşları seni arar clara,
İçim yanıyor,
Yüreğim yangın yeri,
Matem rüzgarı körüklüyor ateşi,
Saçlarım dalgalı,
Deniz yine yerinde durmuyor,
Hasretimi karaya getiriyor,
Gittiğinden beri seni arıyorum,
Ayrılığın acısı sardı bedenimi,
Bir viraneye çevirdi gülüşümü,
Yeni bir söz devrimi,
Kahramanı mecnun olmuş,
Meşrutiyeti kaybolmuş,
Sersemleten sloganları ile kaldırım taşlarında vurulmuş,
Ben eski ben değilim sevdanı yaşayan,
Bir körpe kurşunla yerlere dağılan,
Sevgini artık yasemin çiçeğinde arayan,
Ben eski ben değilim clara,
Bir öksüz bir yetim gibi,
Kaldırım taşları ve insanların ayakları altında sıkışmış,
Çığlığı duyulmayan kimsesiz adamım,
Yanağımda claranın öpücüğü,
Ellerimde ellerinin kokusu,
Dilimde claranın adı,
Avare gibi yaşıyorum soğuk kaldırımda,
Ve susuyorum,
Öylece mezarının yanı başına uzanarak,
İçi sen dolu kafamı yanına koyarak,
Ellerin ellerimden kayıp gidişinin acısı ile,
Bir tebessüm bekledim clara,
Ve sonsuz aşkım,
Kuruyan çiçeğim,
Yağan gözyaşım,
Ve beni ısıtan mutluluğunla elveda,
Unuttum söylemeyi,
Gözünün rengi hala parlak clara,
Bir mahcubiyetin silgisi,
Gözündeki yarım kalmış aşkımızı da sil git,
Elveda clara,
Kavuşamadığımız dünyaya inat,
Ahirete kadar clara…

2013