Derd-i maişet, elbette başta gelir.
Farz-ı ayn dır, ahkamı aş-da gelir.
Derd-u ğem-i, cevr-u cefayla eyler zuhur,
Dik-u maişet belası cümleden evvel gelir.
Hüsn-i talih, bulamaz, hüsn-ü cemal olur zeval,
Ar gidüb alemde, zir-ü zeber oldi vasf-u kemal.
Sa-nat piç, edep mahkum, dıl oldi mahzun-i lal.
Neylersin ahir zeman, kesretle mevcud bu hal.
Üdebada eser yok hal-i hüs-ni fazl-ı kemalden,
İman zail, din dağidar, esermi var ad-ılden.
Gel üstadım, ğem eyleme, ğeyri insani ahvalden,
Zaman ahir zeman oldu, bu muzlim izmihlalden.
Kayıt Tarihi : 23.8.2008 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)