Ahir Zamanın Resmidir

Kör nefse teslim akıl, oyun oynaşta fikir,
Dil kemiksiz, diyorlar; döner de döner.
Çıkar duygusu kaplan, görse nereyi bâkir
Parçalamak aşkıyla dener de dener.

Din dil ucunda sakız, tövbe ki tövbe,
Sahnelenen oyunda inananlar körebe,
Yakalasan ne yazar diyemedikçe sobe,
Bir de bakmaz hâline kınar da kınar.

Ahlâk başkalarında aranacak mal imiş,
Vefa öldükten sonra yaşanacak hâl imiş,
Edep, iffet ve hayâ bir eski masal imiş
Yuvasında baykuşlar tüner de tüner.

Figanlar yankı bulmaz şehit ocaklarında;
Yetimler yalnız kalır zulmün kucaklarında.
Vatan kurtarmış tavrı asker kaçaklarında,
Millî vicdan vurulmuş kanar da kanar.

Gayri meşrû servetin utanmaz sülükleri;
Yoksullar ve yetimler ezip sömürdükleri:
Bir de alkışlanmaz mı, yetmez gibi yükleri,
Azalan sabrımızı sınar da sınar.
İsmail âdil Şahin