Ahir Zaman Mabedi

Aklım selim değil, son fırtına alıp savurdu beni,
Güvenli evim ev değil, bir mirasın hayaleti.
Nice zamandır aklımdasın sanki karargah ı Kerim-in.
En güzel düşlerimde bir ahir zaman mabedi.

Körlerin bile gördüğü, dilsizlerin konuştuğu
Abdalların uğradığı, namertlerin döndüğü.
İçinde huzurlu bir şeriat dışında ölüm.
Kapısında nöbet tuttuğum ahir zaman mabedi.

Mevleviler aşkından döner, Piirim türkü söyler.
Ben toprak derim Veysel kara der.
Nasıl ibadet edilir bilmediğim,
Duvarlarına şiirler yazdığım bir ahir zaman mabedi.

Güvenle inşaa edilmiş temelinden mutluluk var,
Yanmış tüm dünya tek sen ayakta kalmış.
Ben Nur derim dervişler aşk diye bağırır.
Önüne çiçekler bıraktığım bir ahir zaman mabedi.