Ahir Zaman İçinden Şiiri - Kürşat Sungur

Bir yalancı aydınlık, şu güneşin ışığı
Unutturdu mu bize karanlığını çağın
Hani nefis kilidi, nerde derviş kaşığı
Sofrada envaisi unun, şekerin, yağın

Yoksulların sesini bastırdı doymayanlar
Açlıktan ölmeyeni yoksuldan saymayanlar
Kendine kulak verip, alemi duymayanlar
Sebebini anlamaz düşülen bu batağın

Saltanat sürenlere bak, kimlere benziyor
Sanki Nemrut dirilmiş ortalıkta geziyor
Kabil şimdi her yerde Habilleri eziyor
Ordusuyla düşmüştür peşimize Firavun

Sahibini bilmeyen köleler her tarafta
Eskiyenin yerine yenisi bekler rafta
Çalışır didinirler boyunlarında yafta
Ellerinde bir acı lokma ile her öğün

Kendi avcılarını seçen birer avız biz
Doğruların düşmanı, yalanlara tavız biz
Düşün diyen kitaba göre bir aptalız biz
Cennete gitmek için dövün dizlerim dövün

Dönüşümü hızlandı yoksa bu gezegenin
Altı üstüne geldi sanki bütün evrenin
Evren genişledikçe küçülen iradenin
Acizliğine yenik düştü kutlu bir  kavim

Nefret ve düşmanlıkla boğulup gidiyoruz
Her zerremiz bir yerde dağılıp gidiyoruz
Yünümüzü kırpana sağılıp gidiyoruz
Nasibimiz bir küçük yaylasıdır bu dağın

Bizmi imtihandayız, yoksa evren mi bizle
Dünmü yarınmı yoksa dönen devranmı bizle
Yürüdüğümüz yolmu yolda  kervanmı bizle
İmtihan oluyor da  haberi yok çobanın

Filozoflar türedi ders verirler aleme
Artık gerek kalmadı kağıda ve kaleme
Kopyalayıp yapıştır örnek ol elaleme
Manası mı değişti yakının ve ırağın

Bulanık bir su gibi şimdi din ve diyanet
Üstünde Alimlerin gölge oldu melanet
Politik fetvalardır en önemli alamet
Kibrin damlası düştü içine bu ırmağın