ahir zaman Çocukları Şiiri - Rukıye Acar ...

eridik, eriyenlerle birlikte
ilk yağan, kirli kar gibi
savrulduk, çaresizmiş gibi
başıboşluğun yörüngesine

bir kaya kadar olamadık
direnemedik coşkun sulara
vurup geçemediler
alıp götürdüler
saman gibi,çakıl gibi

hep bahanelerimiz oldu,
kapattığımız kapılarımız
gerçeklerin üstüne
bazen çevre, bazen aile
bazende,zaman,oldu bahane
ahir zaman ya,
ne yapalım,cinsinden

kapattık gözlerimizi güneşe
o'nu ayna edip ruhuna
parıldayan yakamoz misali
güzel yüzlülerin zıddına
kapattık gözlerimizi güneşe
takıp son moda gözlüklerimizi

her şey zıddıyla kaim ya
biz karardıkça onlar
ışıldadılar durmadan
biz yıkılırken esfel e
onlar tutmak için uzattılar
kırmak istediğimiz ellerini
yıkılan zavallı birine