Ahir zaman boranı Şiiri - Refik Yıldız

Bülbülün kanadı kırılmış uçarken
Zalım boran
Yere çalan
Bulutlar okşar mı yine başını?
Rüziğarlar tarar mı saçlarını?
Kucaklar mı masmavi gökyüzü?
Hep onu sarmış olan
Artık yalan…!

Seni kim kanatlarında taşıyacak ey bülbül?
Kaç tane kaldı kanadı olan?
Sevgiyi tanıyan?
Seven?
Yaşatmak için yaşayan?
Sözler yalan…!

Derin bir uzleti kucaklar kolların
Yoktur aslında, var gibi olan
Bir başınasın ey bülbül
Her yer boran
Her yön yalan….!

Kim silecek gözyaşlarını?
Kim okşayacak başını?
Kendine bile söyleyemezken derdini
Kim duyacak ki seni?
Anlıyorum diyen anlıyor mu sanki?
Sen bile anlamazken seni?
Bu nasıl bir zaman…!

Sen değilmisin gölgeler çölünde gezen?
Gölgelerden bir gölge olan?
Sen değilmisin ezilen, horlanan?
Mazlum olan?
Sen değimlisin her kollarını uzattığında kolları kırılan?
Mağdur olan?
Sen değimlisin her merhametten maraz bulan?
Yorulan?
Sen değimlisin şefkatten bile bela bulan?
Vurulan?
Her şey yalan
Ahir zaman…!

Şubat 2013