Ahir Zaman Şiiri - Orhan Bircan

Derin değildi;
Lâkin
Hakikatlar bölündü.
Yarım kaldı
Secdeye duran başlar,
Niyet bozuldu.
Dillere vurulan sükût çözüldü.
Gönüller bir lahza
Tuğyana durdu.
İlahi rahmetten yoksun
Diller kurudu.
Vücuda geldi isyan,
İblis duruldu.
İnsanlar saf halinde
Küfre vuruldu.
Duaya açılan eller
Hedeften saptı.
Ahir zaman insanı,
Fikri putlaştı.
İbrahimi baltalara
Kilit vuruldu.
İmanlar yara aldı,
Fırkalar çoğaldı.
Hakka ehil olan
Mümin azaldi.
Kur'ana dokunan
Eller çoğaldı,
Gönüle nakş eden
İnsan azaldı.
Ahir zaman insanı
Firavunlaştı.
Beklenen Musadır(a.s)
Gözler ufukta,
Duaya açılan eller azaldı.
Emr-i maruf ve nehy-i münkerden
Uzak duruldu.
Hüsn-ü zanın yerini, su-i zan aldı.
Gıybete giydirildi
Muhabbet kılıfları,
Muhabbet hapsedildi
Gönül zındanlarına.
Tefekküre akla ziyan denildi,
Yıkıldı aklın kaleleri
Sabır tavsiyesi
Dillerde kaldı.