Kötülük arşa çıkmış, iyilik atılmış rafa.
Bedenler günah dolu, günah dolu her kafa.
Kötülük girdabında iyilikler batmakta.
Para için insanlar birbirini satmakta.
Yerden ateş çıkmakta, gökten taşlar yağmakta.
Bu öyle girdap ki, insan çırpındıkça batmakta.
Parçalamış her yeri ''para'' denen yaratık.
Dur deyin bu gidişe, durdurun yeter artık.
Kurtulmak için ne bir gayret var, ne bir şevk
Esiri olmuş insan, kudurtmuş insanı zevk.
Ne melun bir zehir ki, bulunmaz panzehiri.
Kuşatmış her beldeyi, kuşatmış her şehiri.
Yokmu ki kıracak bu kuşatma zincirini.
Bİlmem ki ne temizler bu pisliğin kirini.
Bedenler günah dolu, kalplerse zift karası.
Kahretti beni, bu insanlık manzarası....
Kayıt Tarihi : 20.6.2014 12:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necip Özyolcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/20/ahir-zaman-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!