Dağların ardında uyanır bir toprak
Sımsıkı bakışları ölüm kokar
Buruşuk elbisesinden hüzün akar
Kuşkusu gerilir kara bulutların
Bütünü yokluğun yarısından doğar
Gelişi güzdür kırmızı ayakların
Sözleri suskunluğun bileğinden yağar
Hangi yürek aklını kanatır kuşların
Görünmeyen duygular gerçeği boğar
Bitkin bir ağaç hırsını törpüler uçuşların
En derin yaralar bir avuç toprağa sığar
Soluğu çıkmaz artık karanlık geçmişin
Terk edilişlerin de uğruna ölünür
İki damla yaşa sitemsiz uzanan ellerin
Sorgusuz niyetleri yıkanmadan gömülür
Belki kalkar şaha yürekleri yeşillerin
Bil ki utanmadan duruşları sövülür
Kör olur gözleri susamış bekleyişlerin
Kanayan yüzleri görünmeden dövülür
Sağ kalmış yarınlara ağlar dünün hayalleri
Geride en kuytu köşenin kan kokusu kalır
Sineye çekilmişlerin duyulur biçare sesleri
Kurulmuş düzenleri paramparça dağılır
Bir yüreğin solar şimdi üzgün seneleri
Bakmasa da arkasına inceden alınır
Sen de olsan seversin bu bedenleri
En güzel kan kokan toprakta yatılır
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiir okudum. Şiir de hece tekniğine dair bir şey olmamasına rağmen hece veznini aratmayan uyaklarla yazılmış. Ve bu uyaklar bentlerdeki dizeler arasına çaprazlama serpiştirilmiş.
Bazı uyaklarda ise asonans ve aliterasyondan faydalanılmış.
Uyak zaafı ise bazı dizelerde redif olan eklerin kafiye olarak kullanılması
Eğer şiirde hece veznine uyulsa idi kullanılan teşbih ve imajlardan Nurullah Genç üstadımızın şiir tekniğine yakınlaşmış bir tarz meydana çıkmış diyebilirdik.
Şiirin manası ise:
Şairin halet-i ruhiyesi ile yakından alakalı olduğu için şairine terk edilmeli…
Selam ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)