Ahir Mevki... Şiiri - Mehmet Şahan

Gonca güllerinle hayaller kurup,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!
Kendi ellerinle harcını karıp,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Aldanıp nefsinin kahpe meşkine,
Kaptırma gönlünü sahte köşküne!
Değeri pul değmez dünya aşkına,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Yerlerde sürüme yılanla başlar,
Özlerde çürüme yalanla başlar,
Sendeki bürüme talanla başlar,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Doğrudan ayrılıp aşan işinle,
Gaflete kapılıp şaşan eşinle,
Harama karışıp taşan aşınla,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Aşından böleni binden sayarak,
İçinden güleni kinden sayarak,
İşine geleni dinden sayarak,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Tarlaya dikeni ekerken düşün,
Payına düşeni çekerken düşün,
Dilinle baklayı dökerken düşün,
Ateşten taht kurma ahir mevkine!

Unutma Şahan’ım bu dünya fani,
Fani olan ile olunmaz gani…
Günah çamurundan tuğlayla yani
Ateşten taht kurma ahir mevkine!