Bu mezarlık çok soğuk el değmiyor toprağa
Çiçekleri solarken donarken tomurcuklar
Gözüm bakar kıvrılan uçuk renkli yaprağa
Benimde kaybettiğim taptaze tomurcuk var
Çiçeğe bile durmadan gitti.
Gidişiyle varlığımı eritti
Sabah yakın ayazı yakıp geçer üşürüm
Bir ses umut diyemem çünkü adetten değil
Hava donuk toprak su donuk içer üşürüm
Bir taş üstünde durmam hasretin şahidi bil
Gözlerim kurudu göz yaşı bitti
Önümdeki tümsek bir koç yiğitti
Bir koyuktan görünen küçücük kertenkele
Ahımı seyrederken ne düşünür bilemem
Karayazılı iki taş söylese gelmez dile
Neden burda beklerim daha öte gelemem
İçimi yakan dert gözyaşımı yürüttü
Akan yaşlar yanağımı çürüttü
Açıp bir gedik göster masum güzel yüzünü
Yıllardır sürüp gelen yangınlar söner belki
Her vakit yana yana kavururken özünü
Bir nefeslik azabım görünce diner belki
Hasretin yıkarken beni mahvetti
İsyan sayılmasın canıma yetti
Hasan Ulusoy
Hasan UlusoyKayıt Tarihi : 22.4.2015 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ses umut diyemem çünkü adetten değil
Hava donuk toprak su donuk içer üşürüm
Bir taş üstünde durmam hasretin şahidi bil
Gözlerim kurudu göz yaşı bitti
Önümdeki tümsek bir koç yiğitti...
Memleketimin halleri içler acısı...İsyan etsek de bu gidişat son bulmuyor...Bunca can heba oldu...Dilerim bir daha yaşamayız.
Yüreğinize sağlık sayın Ulusoy, kaleminizi özlemişim...Mükemmeldi yine. Saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)