Bir eylül akşamında penceremin kıyısındayım, çayım sigaram ve, yalnız bırakmayan yalnızlığım.
penceremden bakınıyorum bom boş uzaklara, aklımsa karmakarışık sırf deli sorular kafamda. Düşünmek istemiyorum artık yapılan haksızlıkları,
Unutmak istiyorum tüm çektiğim keder acıları, İstemekle olmuyor, unutulmuyormuşki yaşananlar.
Öyle yer etmişki yaşadıklarım hafızamda,
Derin yaralarım var brnim sırtımda yüreğimde, Elbet yapılanlara vardı bir çift sözüm,
Tüm sözlerimi ben yüce divana bıraktım.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta