Ahım Tutsun Yakanı Şiiri - Meryem Keskin

Uzaklaştım yurdundan giderim adım adım,
Sildim seni gönlümden adınla yazmaz adım.
Ne görecek gün kaldı ne alacak muradım,
Bana bu yaptıkların yanına kâr kalmasın.
Yalnız garip kaldığım sana ayan olmasın!

Gün olur devran döner sende düşersin dara,
Zamansız kanar durur kalbindeki o yara.
Senle olan hesabı bıraktım bir kenara,
Gözünden akan yaşı kimse gelip silmesin.
Feryadın arşa-çıksın ama duyan olmasın!

Bana gam olan sevda sana ikram olur mu?
Nedamet duymaz isen kalbin huzur bulur mu?
Leyla Mecnun nerede dünya sana kalır mı?
Muğberden’im o yâre gelip kapım çalmasın.
Ömrümün son günleri bari ziyan olmasın!

Bundan böyle Rabbim’den dileğim sen değilsin,
Kibirli duran başın bir soysuza eğilsin.
Yâr hiç kimsen kalmasın eşin dostun dağılsın,
Hasret kal mutluluğa huzur seni bulmasın.
Kapansın umut kapın el uzatan olmasın!

Yaralı ruhum pişman ölüyorum derdimden,
Topladım neyim varsa gidiyorum yurdumdan.
Sildim ömür sayfamdan bakma gayrı ardımdan,
Bana gülmeyen kader yârim sana gülmesin.
Yok olsun itibarın hatrın sayan olmasın!

Yürüdüğün yollarda, ahım tutsun yakanı,
Bir gün bulursun elbet yüreğini yakanı.
Düşersin bir soysuza, bozarlar fiyakanı,
Ölmek için niyaz et, yine vaden dolmasın.
Yıkılsın gönül evin bir taş koyan olmasın!

…..Meryem Keskin….
…..05.01.2025…….
……Muhammes…..

Nedamet. Pişmanlık
Müğber, küskün gücenmiş dargın