“Ahım Tutmadan Dönseydin Keşke Fidan Boy ...

Görüyordum seni...
Zifiri karanlıkta,fener gibiydin gözümde..
Parlıyordun, ölü saydığım bedenler içinde.
Renktin sanki tualimde,
Gözlerinle yapardım,yağlı boya resimlerini..
Sen rüzgara ağlardın ya,
Ben de yağmuru çizerdim.
Hep ağlarken gördüm seni?
Çünkü hep soğuk eserdi hava.
Rüzgar parlatırdı gözlerini,
Bana kokunu getirirdi..
Ne zaman onu dinlesem,sen gelirdin aklıma.
Görüyordum seni..
Rüzgar parlatırdı gözlerini,
Ve ne zaman deli esse,
Hissederdim sensizliğin sinsi cilvesini.....

10 haziran 2003